LIVE TV
"നീ എന്തിനാടാ ആ പിള്ളേരെ കൊന്നത്?"
"വിശക്കുന്നു സാബ്… എനിക്ക് ബിസ്ക്കറ്റ് വേണം".
സാധാരണ പൊലീസ് സ്റ്റേഷനിലേക്ക് വിളിപ്പിക്കപ്പെട്ട കുട്ടികളുടെ മുഖത്തുണ്ടാകുന്ന ഭയമോ പരിഭ്രാന്തിയോ ഒന്നും അവനുണ്ടായിരുന്നില്ല. നരച്ചു തുടങ്ങിയ, കറ പിടിച്ച വെള്ള ബനിയൻ ധരിച്ച ആ ബാലനെ നോക്കി അന്വേഷണ ഉദ്യോഗസ്ഥൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു
"നിന്റെ പേരെന്താണ്?"
"സദാ സാബ്.. അമർജീത് സദാ.."
അമർജീത് സദാ.
വയസ് ആറ്.
ആരോപിക്കപ്പെട്ട കുറ്റം, കൊലപാതകം.
ഒന്നല്ല, രണ്ടല്ല, മൂന്ന് കൊലപാതകങ്ങൾ.
1998ൽ ബിഹാറിലെ മുഷാഹറിലായിരുന്നു അമർജീത് സദായുടെ ജനനം. കൂലിത്തൊഴിലാളിയായിരുന്നു സദായുടെ മാതാപിതാക്കൾ. കാത്തിരുന്ന് കിട്ടിയ കൺമണി അവർക്ക് വലിയ ആശ്വാസമായിരുന്നു. കെടാവിളക്ക് എന്നർത്ഥം വരുന്ന അമർജീത് എന്ന പേരുപോലും അതിന് ഉദാഹരണമാണ്. സാധാരണ കുട്ടികളെപോലെ തന്നെ വികൃതിയും കുസൃതിയും എല്ലാം നിറഞ്ഞതായിരുന്നു സദായുടെ കുട്ടിക്കാലം.
സദായ്ക്ക് അഞ്ച് വയസ് പ്രായമുള്ള കാലം. പുറത്ത് കുട്ടികളുമായി കളിക്കാൻ പോകുന്ന പതിവുണ്ടായിരുന്നു അവന്. അന്ന് വെയിലെല്ലാം മങ്ങി നല്ല കാറ്റ് വീശി തുടങ്ങുന്ന ഒരു വൈകുന്നേരം പതിവുപോലെ സദാ കൂട്ടുകാർക്കൊപ്പം കളിക്കാൻ പോയി. അന്ന് അവൻ തിരിച്ചുവന്നത് ഉടുപ്പിൽ കറകളും കാൽമുട്ടിലൊരു മുറിവുമായിട്ടായിരുന്നു. അടുക്കളയിൽ റൊട്ടിയുണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്ന അമ്മ പരുൾ അത് കണ്ട് വല്ലാതെ പരിഭ്രമിച്ചു. മകനെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് ആവലാതിയോടെ ആ അമ്മ പലവട്ടം ചോദിച്ചു എന്താണ് പറ്റിയതെന്ന്. അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. കുട്ടികളായാൽ ഒരു മുറിവ് പറ്റിയാൽ കരയില്ലേ എന്നായിരുന്നു അമ്മയുടെ ആശങ്ക. അവൻ കരഞ്ഞതേയില്ല. എന്ത് പറ്റിയെന്ന് പറഞ്ഞതുമില്ല. ദുഷ്ടശക്തികളുടെ സാന്നിധ്യമാകാം ഇതിന് പിന്നിലെന്ന് കരുതി അമ്മ തൊട്ടടുത്ത ദിവസം തന്നെ ഹനുമാൻ സ്വാമിയുടെ അമ്പലത്തിൽ പോയി പൂജാരിയെ കണ്ട് തകിട് ജപിച്ച് വാങ്ങിവന്നു. സ്വാമിയുടെ സമ്മാനമാണെന്ന് പറഞ്ഞ് വിശ്വസിപ്പിച്ച് അന്ന് അവന് അത് ധരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. എല്ലാ ദിവസവും കറുത്ത കൺമഷി കൊണ്ട് പരുൾ മകന്റെ കവിളിലൊരു മറുകിട്ട് കൊടുക്കും. അവന്റെ കുഞ്ഞുതാടിയിൽ പിടിച്ച് എന്റെ മകന് ആരുടേയും കണ്ണ് തട്ടരുതെന്ന് വാത്സല്യത്തോടെ ആ അമ്മ എന്നും പറയുമായിരുന്നു.
അധികമൊന്നും ആവശ്യപ്പെടുന്ന പ്രകൃതക്കാരനായിരുന്നില്ല സദാ. ഒരു ദിവസം അവൻ ഓടിവന്ന് പരുളിനോട് തനിക്ക് പുതിയ കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ വേണമെന്ന് പറഞ്ഞു. പരുൾ അവനെ ചേർത്തുപിടിച്ചു. മുടിയിഴകളിൽ തഴുകികൊണ്ട് മറുപടി നൽകി, നമ്മൾ ദരിദ്രരാണ്. പുതിയ കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ വാങ്ങാൻ ഇപ്പോൾ നമുക്കാകില്ല. എന്നാൽ മറുപടി കേട്ടയുടൻ സദാ അമ്മയെ തള്ളിമാറ്റി. കയ്യിൽ കിട്ടിയതൊക്കെ ദേഷ്യം വന്നാൽ വലിച്ചെറിയുന്ന പതിവുണ്ടായിരുന്നു സദായ്ക്ക്. അന്നും അവൻ അതുതന്നെ ചെയ്തു. ആകെയുള്ള മകനല്ലേ. അവന്റെ കൊച്ചുകുസൃതികളാകാമതെന്ന് കരുതി അമ്മ അവയോടെല്ലാം കണ്ണടച്ചു. പ്രായം കൂടുന്തോറും അവൻ ആരോടും സംസാരിക്കാതെയായി. സ്വഭാവത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വന്നുതുടങ്ങി. എപ്പോഴും അവനേതോ ചിന്തയിലെന്ന പോലെ ഇരിക്കുന്നത് അച്ഛനും അമ്മയും പലപ്പോഴും ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്. മോഷണവും അവന് വിനോദമായി മാറി.
സദായ്ക്ക് ഏഴ് വയസ് തികഞ്ഞ സമയം. അപ്പോഴായിരുന്നു പരുളിന്റെ സഹോദരി തന്റെ കുഞ്ഞിനെ സദായുടെ വീട്ടിൽ ഏൽപിക്കുന്നത്. ഒരു മാസത്തേക്ക് തന്റെ കുഞ്ഞിനെ നോക്കണമെന്ന് അവർ സദായുടെ അമ്മയെ പറഞ്ഞേൽപ്പിച്ചു. തങ്ങൾ തന്നെ ദാരിദ്രത്തിലാണെന്നും ഒരാൾക്ക് കൂടി ഭക്ഷണം നൽകാനുള്ള സാമ്പത്തിക സ്ഥിതി തങ്ങൾക്കില്ലെന്നും പരുൾ പറഞ്ഞു. സഹായിച്ചേ പറ്റൂ.. എനിക്ക് ദൂരെയൊരു നഗരത്തിൽ ജോലി കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്, ഒരു മാസത്തേക്കാണ്. കിട്ടുന്ന ശമ്പളത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗം ഞാനിങ്ങോട്ട് അയച്ചോളാം. മകനെ മറ്റാരേയും ഏൽപിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.. സഹോദരിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട പരുളിന് മറുത്തൊന്നും പറയാനായില്ല. കുഞ്ഞനുജൻ സദായ്ക്ക് ഒരു കൂട്ടാകുമെന്നും കുടുംബം പ്രതീക്ഷിച്ചു. ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു. സദാ പതിവുപോലെ കുഞ്ഞനുജനോടും വലിയ അടുപ്പമൊന്നും കാണിച്ചില്ല. ഒരുദിവസം സദായെ അടുത്ത് വിളിച്ച് താൻ ചന്തയിൽ പോകുകയാണെന്നും കുഞ്ഞിനെ നോക്കണമെന്നും പരുൾ പറഞ്ഞു. തലയാട്ടിയതല്ലാതെ സദാ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. അമ്മ പോകുന്നത് നോക്കി അവൻ വേലിക്കൽ തന്നെ നിന്നു. അകത്ത് മുറിയിൽ ആറ് മാസം പ്രായമുള്ള തന്റെ അനുജൻ നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു. ഉറങ്ങിക്കിടന്ന കുഞ്ഞിനെ നോക്കി സദാ അൽപസമയം നിന്നു. അവന്റെ ഉള്ളിൽ വല്ലാത്തൊരു കുസൃതിക്കുള്ള വിത്തുമുളച്ചതും അവിടെനിന്നായിരുന്നു.
കിടന്നുറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ ചെവി അമർദീപ് അമർത്തിയൊന്നു നുള്ളി. ഞെട്ടിയുണർന്ന കുഞ്ഞ് മുളചീന്തുന്ന സ്വരത്തിൽ അലറിവിളിച്ചു. കരച്ചിൽ കേട്ട് സദാ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു. കുഞ്ഞിന്റെ കയ്യിലും ദേഹത്തും സദാ ആഞ്ഞ് ഒന്നുകൂടി നുള്ളി. കുഞ്ഞ് ഉറക്കെ കരഞ്ഞു. പതിയെ പതിയെ കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ സദായ്ക്ക് അരോചകമായി മാറി. പൊതുവേ വീട്ടിലുണ്ടാകാറുള്ള പരുൾ അന്നും വീട്ടിൽ ഉണ്ടാകുമെന്ന് കരുതിയായിരിക്കണം, സമീപത്തെ വീടുകളിൽ നിന്ന് ആരും കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ട് എത്തിയതേയില്ല. കുഞ്ഞ് ഉറക്കെ ഉറക്കെ കരഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു. സദായ്ക്ക് ദേഷ്യം സഹിക്കാനാകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൻ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്ത് ആഞ്ഞ് അടിച്ചു. വേദന കൊണ്ട് കുഞ്ഞ് വീണ്ടും നിലവിളിച്ചു. ശ്വാസം കിടാത്ത വിധം സദാ കുഞ്ഞിന്റെ മൂക്ക് അമർത്തിപ്പിടിച്ചു. നിലവിളിയില്ലാതാക്കാൻ സദാ കുഞ്ഞിന്റെ തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ രണ്ടുവിരലുകളും ചേർത്ത് ശക്തമായി ഞെക്കി. കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം നീലിച്ചു. പതിയെ ശബ്ദമില്ലാതായി. അനക്കവും. ഇതെല്ലാം കണ്ട് സദാ ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
പിന്നീട് വൈകിയില്ല. സദാ അവനെ കയ്യിലെടുത്തു. പിറകിലുള്ള കൃഷിയിടത്തിലേക്ക് പാടുപെട്ട് നടന്നു. പുറത്ത് നന്നേ ചൂടുണ്ടായിരുന്നു. സദാ കുഞ്ഞിനെ ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന മണ്ണിൽകിടത്തി. സമീപത്തുകിടന്ന ഇഷ്ടികയെടുത്ത് കുഞ്ഞിന്റെ തലയിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു. ആറുമാസം മാത്രം പ്രായമുള്ള ആ കുഞ്ഞിന്റെ ഉറച്ചുതുടങ്ങിയിട്ടില്ലാത്ത തലയോട്ടി ആദ്യത്തെ അടിക്കുതന്നെ പിളർന്നു. അവിടമാകെ രക്തം തളംകെട്ടി. താമസിയാതെ സദാ അടുത്തുകിടന്ന ഒരു കമ്പ് കൊണ്ട് നിലത്ത് കുഴി കുത്തി. ആ കുഞ്ഞിനെ മറവുചെയ്യാൻആഴം ആയപ്പോൾ അവൻ അതിനെ മെല്ലെ ആ കുഴിയിലേക്ക് വെച്ചു. എന്നിട്ടു മണ്ണിട്ട് മൂടി. അതിനുമേൽ ആ കമ്പും ഇഷ്ടികയും വെച്ച് തിരിച്ചു നടന്നു.
കടയിൽ പോയി വന്ന പരുൾ കണ്ടത് തന്റെ പൊട്ടിയ പ്ലാസ്റ്റിക് കാർ ഓടിച്ച് കളിക്കുന്ന മകനെയാണ്. അകത്തെ മുറിയിൽ കയറിയ അമ്മ കുഞ്ഞ് എവിടെയെന്ന് അവനോട് ചോദിച്ചു. നിറഞ്ഞ ചിരിയായിരുന്നു സദാ അമ്മയ്ക്ക് നൽകിയ മറുപടി. കാര്യം മനസിലാവാതെ അവർ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദ്യമാവർത്തിച്ചു. "അവനെ ഞാൻ കൊന്നുകളഞ്ഞു അമ്മേ, നല്ല രസമായിരുന്നു…" നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ സദാ മറുപടി നൽകി.
മകൻ കള്ളം പറഞ്ഞതാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ അവർ സദായെ വീണ്ടും ചോദ്യം ചെയ്തു. മിഠായി തരാമെന്നും കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ വാങ്ങി നൽകാമെന്നും പറഞ്ഞിട്ടും സദാ തന്റെ വാക്ക് മാറ്റിയില്ല. അവനെ താൻ ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചിരിക്കുകയാണ് എന്നായിരുന്നു ചോദ്യങ്ങൾക്കൊടുവിൽ സദാ പറഞ്ഞ മറുപടി. മകന്റെ മറുപടിയിൽ അമ്മ തെല്ലൊന്നു സന്തോഷിച്ചു. അവൻ കുഞ്ഞാണെന്നും ഒളിച്ചുകളിക്കാൻ പ്രായമായിട്ടില്ലെന്നും അമ്മ സ്നേഹത്തോടെ സദായെ പറഞ്ഞുമനസിലാക്കി. ഒളിച്ചുവെച്ച സ്ഥലം കാണിച്ചുതരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് സദാ സ്നേഹത്തോടെ അമ്മയുടെ കൈപിടിച്ച് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ആ നടത്തം ചെന്നിനിന്നത് വീടിന് പുറകിലെ കൃഷിയിടത്തിലായിരുന്നു. "ഇനി നോക്കണ്ട അമ്മേ, അവൻ ഇവിടെയാണ്." കുത്തി വെച്ച് ഇഷ്ടിക ചൂണ്ടിക്കാട്ടി സദാ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു. മണ്ണുനീക്കി കുഴിലിലേക്ക് നോക്കിയ അവർ കണ്ടത് രക്തത്തിൽ കുളിച്ച് ചേതനയറ്റ കുഞ്ഞിന്റെ ശരീരമായിരുന്നു. സദാ അപ്പോഴും അമ്മയെ നോക്കി നിറചിരിയോടെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
സദായുടെ അച്ഛനും അമ്മയും വിവരം പുറത്തറിയാതെ സൂക്ഷിച്ചു. ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം സഹോദരി മടങ്ങിയെത്തിയപ്പോൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് വിവരങ്ങൾ അറിയിച്ചതല്ലാതെ അവർക്ക് മറുത്തൊന്നും ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നില്ല. സദാ കുഞ്ഞാണെന്നും അറിയാതെ സംഭവിച്ചതാണെന്നും അവർ സഹോദരിയെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി. പുറത്തു പറയരുതെന്നും കുഞ്ഞിന്റെ ഭാവിക്ക് അത് ദോഷം ചെയ്യുമെന്നും അവർ പറഞ്ഞു. ആ അരുംകൊല അന്ന് ആ വീടിന്റെ ചുമരുകൾക്കുള്ളിലൊതുങ്ങി.
മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം സദായുടെ അമ്മ ഒരു പെൺകുഞ്ഞിന് ജന്മം നൽകി. ഇത് നിന്റെ അനിയത്തിയാണെന്നും അവളെ നീ വേണം സംരക്ഷിക്കാനെന്നും മാതാപിതാക്കൾ അവനെ നിരന്തരം ഓർമപ്പെടുത്തി. പക്ഷേ സ്നേഹത്തോടെ സദാ തന്റെ അനുജത്തിയെ നോക്കിയതേയില്ല. അച്ഛനും അമ്മയും താനുമടങ്ങുന്ന ലോകത്തേക്ക് ഇടിച്ചുകയറിവന്ന ഒരു അപരിചിത, അത് മാത്രമായിരുന്നു അവന് അനുജത്തി.
സഹോദരിയുടെ മകന് സംഭവിച്ച ക്രൂരതയെ കുടുംബം അത്രപെട്ടെന്ന് മറന്നിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് പ്രത്യേകം സദായുടെ കാര്യത്തിൽ കുടുംബം ശ്രദ്ധ പുലർത്തിയിരുന്നു. പതിവുപോലെ ജോലി കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചെത്തിയ ഭർത്താവിന് ഭക്ഷണം നൽകി മകളെയും ഉറക്കി പരുൾ വിശ്രമിക്കാൻ ഒരു വൈകുന്നേരം വിശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു. പുറത്തെവിടെയോ അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടന്ന് എപ്പോഴോ സദാ വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കയറിയിരുന്നു. അവൻ നേരെ അനുജത്തി കിടക്കുന്ന കിടക്കയ്ക്കരികിലെത്തി. ചേട്ടനെ അവൾക്ക് നേരിയ ഒരു പരിചയം വന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു. അവന്റെ മുഖം കണ്ടതും കുഞ്ഞനുജത്തി കൈകാലുകളടിച്ച് അവനോട് കളിക്കാൻ തുടങ്ങി. സദാ അനുജത്തിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു. പിന്നാലെ കുഞ്ഞനുജത്തിയുടെ തൊണ്ടക്കുഴിയിലേക്ക് രണ്ട് വിരലുകൾ കുത്തിയിറക്കി. നിമിഷനേരം കൊണ്ട് അവളും നിശ്ചലമായി.
സദായ്ക്ക് അതൊരു വിനോദമായിരുന്നു. അവൻ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ മുറിയ്ക്ക് പുറത്തിറങ്ങി പൊട്ടിപ്പോയ പ്ലാസ്റ്റിക് കാർകൊണ്ടുള്ള കളി തുടർന്നു. ഉറക്കമുണർന്ന അമ്മ മകൾക്ക് പാലുകൊടുക്കാൻ മടിയിലിരുത്തി. അനക്കിമില്ലാതെ വന്നതോടെ മകളെ കൂടുതൽ ശക്തിയിൽ കുലുക്കിവിളിച്ചു. അവൾക്ക് പക്ഷേ അനക്കമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല. മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്കോടിയ അവർ ചലനമറ്റ മകളുടെ ശരീരം ചേർത്തുപിടിച്ച് സദായെ നോക്കി. അവൻ ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പണ്ട് സഹോദരിയുടെ മകനെ കൊലപ്പെടുത്തിയ അന്ന് സദായുടെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന അതേ ചിരി.. എന്തിനാണ് മകളെ കൊന്നതെന്ന ചോദ്യത്തിന് സദായ്ക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് മറുപടിയൊന്നും ഉണ്ടായില്ല. ചുമ്മാതെയെന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവൻ വീണ്ടും കാറുമായി കളിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.
അയൽവാസികൾ വിവരമറിഞ്ഞ് ഓടിയെത്തി. എട്ടുവയസുകാരൻ അനിയത്തിയെ കൊന്നുവെന്ന വാർത്ത തീപോലെ പടർന്നു. എങ്കിലും സദാ കുഞ്ഞാണെന്നും അവന് മനസിലാക്കാനുള്ള പ്രായമായിട്ടില്ലെന്നും ചൂണ്ടിക്കാട്ടി അയൽവാസികളും ആ വാർത്ത സൗകര്യപൂർവം ഒതുക്കി.
മൂന്നാം തവണ സദാ കവർന്നത് അയൽവാസിയായ എട്ടുവയസ് പ്രായമായ കുഞ്ഞിന്റെ ജീവനായിരുന്നു. റേഷൻ കടയിൽ അരിവാങ്ങാൻ പോയ സമയത്തായിരുന്നു അയൽവാസികളായ ദമ്പതികളുടെ മകൾ ഖുശ്ബുവിനെ സദാ കൊലപ്പെടുത്തിയത്. ഖുശ്ബുവിനെ ഗ്രാമത്തിലെ പ്രൈമറി സ്‌കൂളിൽ കിടത്തി ഉറക്കിയിട്ടാണ് അവർ ഇറങ്ങിയത്. തിരിച്ചുവന്നപ്പോൾ മകൾ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നില്ല. അന്വേഷിച്ചെങ്കിലും കണ്ടെത്താനാകാതെ വന്നതോടെ അവർ സദായുടെ വീട്ടിലെത്തി. പതിവുപോലെ പൊട്ടിയ പ്ലാസ്റ്റിക് കാറുമായി കളിയിലായിരുന്നു സദാ. അന്നും അവന്റെ മുഖത്ത് പതിവില്ലാത്ത ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു. ഖുശ്ബുവിനെ എന്തുചെയ്തുവെന്ന ചോദ്യത്തിന് എന്നത്തേയും പോലെ നിറഞ്ഞ ചിരിയായിരുന്നു അവന്റെ മറുപടി.
വളരെ അഭിമാനത്തോടെയാണ് താൻ അവളെ കൊന്നുവെന്ന് അവൻ സമ്മതിച്ചത്. എന്തോ വലിയ കാര്യം ചെയ്ത ആവേശമായിരുന്നു അവന്റെ ശബ്ദത്തിൽ. തലക്കടിച്ചു കൊന്ന് കുഴിച്ചുമൂടിയ മൺകൂനയ്ക്കരികിലേക്ക് ഗ്രാമീണരെ കൊണ്ടുപോയതും അമർജീത് തന്നെയായിരുന്നു. കുഴിയുണ്ടാക്കി, ഖുശ്ബുവിനെ അതിലിട്ട്, മണ്ണുകൊണ്ട് കുഴിമൂടി, മണ്ണിൽ രണ്ടുമൂന്നു ചെടികളും അവൻ നട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
ഖുശ്ബുവിന്റെ കുടുംബം പൊലീസിൽ പരാതി നൽകിയതോടെയായിരുന്നു അന്ന് കൊച്ചുകുറ്റവാളിയുടെ വിവരങ്ങൾ മുൻനിര വാർത്താ മാധ്യമങ്ങളിലടക്കം ഇടംപിടിക്കുന്നതും പുറംലോകം അറിയുന്നതും. അന്വേഷണ ഉദ്യോഗസ്ഥനായ ലോക്കൽ പൊലീസ് സ്റ്റേഷനിലെ എസ്എച്ച്ഓ ഇൻസ്‌പെക്ടർ ശത്രുഘ്നൻ കുമാറിനോട് കഥകളെല്ലാം വിവരിച്ചതും അമർജീത് സദാ തന്നെയായിരുന്നു. ബിസ്ക്കറ്റ് കഴിച്ച് ലാഘവത്തോടെ കഥ പറയുന്ന കുട്ടി, അതായിരുന്നു അവർക്കന്ന് സദാ.
അമർജീത് എന്തിന് ഈ മൂന്നു കുഞ്ഞുങ്ങളെയും കൊന്നു എന്നതിന് കൃത്യമായ ഉത്തരം കണ്ടെത്താൻ പൊലീസിന് ആയിട്ടില്ല. 'കണ്ടക്റ്റ് ഡിസോഡർ' എന്ന അപൂർവമായ ഒരു മാനസിക രോഗത്തിന് അടിമയായ സദാ ഇങ്ങനെയുള്ള പ്രവൃത്തിയിൽ ഏർപ്പെടുന്നതിൽ ആനന്ദം കണ്ടെത്തിയിരുന്നു എന്ന് പിന്നീട് ഒരു സൈക്കോ അനലിസ്റ്റ് കണ്ടെത്തിയിരുന്നു. തന്നെക്കാൾ പ്രായം കുറഞ്ഞവരെയാണ് അവൻ കൊന്നത്. എതിർക്കാനുള്ള കഴിവില്ലാത്തവരായിരുന്നു സദായുടെ ഇരകൾ.
പിടിക്കപ്പെടുമ്പോൾ സദായ്ക്ക് പത്തുവയസുപോലും പ്രായമില്ല. കൊലക്കുറ്റം ചുമത്തി സദായെ ജുവനൈൽ കോടതിയിൽ വിചാരണ ചെയ്തു. പ്രായപൂർത്തി ആകാത്ത ഒരാളെ ആജീവനാന്തം ജയിലിൽ അടക്കാനോ വധശിക്ഷയ്ക്ക് വിധേയനാക്കാനോ ഇന്ത്യൻ ക്രിമിനൽ നിയമത്തിൽ വകുപ്പുകളില്ല. മൂന്ന് അരുകൊലകൾ ചെയ്ത സദായ്ക്ക് ലഭിച്ചത് മൂന്ന് വർഷത്തെ തടവ്ശിക്ഷ മാത്രമായിരുന്നു. സദാ വീണ്ടും സ്വതന്ത്രനാക്കപ്പെട്ടു. വിചാരണയെപ്പറ്റിയോ, ശിക്ഷയെപ്പറ്റിയോ, അവന്റെ മോചനത്തെപ്പറ്റിയോ ഉള്ള വിവരങ്ങൾ ജനരോഷം ഭയന്ന് സർക്കാർ പുറത്തുവിട്ടില്ല. എല്ലാം അതീവ രഹസ്യമായിരുന്നു. സദായ്ക്ക് ഇന്ന് ഏകദേശം 26 വയസിനോടടുത്ത് പ്രായമുണ്ടാകും. ശിക്ഷ കഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങിയ സദായെ കുറിച്ച് പിന്നീട് വിവരങ്ങളൊന്നും ലഭിച്ചില്ല.
ഊരും പേരും മാറ്റി അവൻ ഇന്നും നമുക്കിടയിൽ എവിടെയൊക്കെയോ ജീവിക്കുന്നുണ്ടാകാം.
